წყვილები ერთმანეთს ემსგავსებიანო. მე შენ ? ან შენ მე? არა. არ გამოვა. ან ძალიან ძლიერი ხარ შენ, ან ძალიან ჯიუტი ვარ მე. ან პირიქით ( რაც სულ ერთია (?) ). რა მინდა გკითხო... ბავშვობის ლექსში ბიჭებში მოიპოვებოდა 17 ბაყაყი, 9 მატლი, 34 ლურსმანი, 25 ქვა და მრავალი სხვა უხეში საგანი. გოგოებში მოიპოვებოდა 23 ტკბილი ორცხობილა, 4 ფუნთუშა, 18 კექსი და მრავალი სხვა ტკბილი და სასიამოვნო საგანი.
არ არის ეს ნამდვილი ბუნება. ბიჭებში დევს წვიმა. გოგოებში ქარი. მე კიდევ ვფიქრობ რომ ქარშიც კი გამიწვიმდება აზრი. აზრები. უაზრო აზრები.
შენ ხარ სხვა. მე არ დამემსგავსები. ცუდია ეს? დავრჩებით ჩვენ თუ გავქრებით ჩვენ და დავრჩებით შენ და მე ?
ხო, კი ... დამიჯერე მე. მარტო მე ? არა. მაგრამ მეც დამიჯერე. მე ვიცი და მაშინ ვამბობ. რომ არ ვიცი მაშინ ვცდილობ ჩავატარო დაზვერვა. ვუშვებ სანადიროს სმენას, ყნოსვას... რაც გამაჩნია იმას.
რატომ არ უჯერებენ ქალებს? იტყუებიანო. რატომ იტყუებიან? აიძულეს. ვინ აიძულა? სამყარომ (?). ნუთუ... ?
quod me nutrit me destruit
ჯდება ეს შიში ვითარცა პატარა ენერგო არსება. ლარვა ჰქვია. სხვანაირად პარანოია და გრძელდება ცხოვრება ახალი ჯავშანტექნიკით და ახალი ზედმეტად გადატვირთული მექანიზმებით. თუ მე ტყუილი მკვებავს ტყუილივე გამანადგურებს. სიმართლე ვიცი ანადგურებს. რომ მკვებავს ისიც ვიცი. ( დამთავრდა პირველი ნაწილი ანუ პროლოგი ანუ ფარდა ჩაიწია ანუ ველოდებით... )
--------------------- ( მეორე ნაწილი, ანუ ფარდა იწევა, ანუ სინათლე ჩააქრეს ( როგორც იქნა! ), და ველოდებით... ) ---------------------
მინდა თუ არა დავარწმუნო სხვა ვინმე ჩემს სიმართლეში? ხშირად ვფიქრობ ამაზე. ადამიანის სულიერი წონა თუ უტოლდება ჩემს დამოკიდებულებას მხოლოდ მაშინ. თუ კი ის ვინმე მნიშვნელოვანია - კი.
მაგრამ იმ ადამიანს თუ არ სჯერა როგორც არ უნდა ვმღეროდე და ვცეკვავდე და ვუხსნიდე ? ... რა უნდა ვქნა , როგორ ?
--------------------- ( უფფ დამღალეთ უკვე, ნუ ფარდა იქეთ , აქეთ. მორჩეს რა ეს მესამე ნაწილიც ) ---------------------
სიშიშვლე რომელიც არ უნდა იყოს ინტიმური. არ ? არა. ვერ. ვერ იქნება ის სიშიშვლე ინტიმური, როდესაც შენ ამბობ : მე მტკივა : და არავის სჯერა. შენ ამბობ: ის სულელია : და არავის სჯერა. შენ რასაც არ უნდა ამბობდე , იმდენად ძლიერ ასხივებ , რომ ეს "რადიაციული" ფონი თიშავს ტვინებს ( სულებს ხომ არ თიშავს ? ). სხვანაირად კიდევ არ შეუძლიათ ჩარჩოებიდან ამოსვლა და მიღება .
და მერე გამოიტან ყველაფერს რაც გაქვს და დადიხარ შიშველი. მაგრამ მარტო შენ იცი რომ არაფერს მალავ.
------------------------ მორალი : დროზე დაიძინე, შვილო.
ვფანტაზიორობ და ვიგონებ სიტუაციებს. აი ამ სურათს რომ ვუყურებ ... ამბერების ქრონიკებში ცეცხლის ბილიკი მახსენდება. აქ მკვდარია ის ცეცხლი. უკიდეგანო სივრცეა. კოცონთან 2-3 ადამიანი რომც იჯდეს მაინც მარტოობა და სასოწარკვეთილება დარჩებათ. მე დამრჩა რამე?
მერამდენედ გაფუჭბული ნაძერწი თოჯინა, მერამდენედ გადაგდებული სურვილი, მერამდენედ დაბრუნებული და განულებული თავი. ადრე თმას იჭრიდნენ. ცოტა გვიან თავს იკლავდნენ. კიდევ უფრო გვიან... ხვალ იქნება გვიან. უკვე არის გვიან. ფეხი უნდა მოიჭრას თუ კი ლპება. ხელიც უნდა მოიჭრას თუ კი ლპება. დრომ დამაცადოს და ჩემი ხათრით უკან წამოიწიოს ან ჩაირტყას რამე და დაავიწყდეს ჩემი არსებობა .
ისევ ვზივარ ყუთში. ისევ მიმაქვს ჩემი თავი სხვა ოთახში, სხვა სახლში, სხვა ადამიანებთან. სხვა ცხოვრებაში გამაქვს ჩემი თავი ჩემს ყუთში. ლოკოკინა ვარ ? თითქმის. ხელებს და ფეხებს გამოვყოფ, დავეხმარები ვინმეს, ვიტკენ რამეს და ისევ უკან ვბრუნდები. მიმაქვს. სულაც არ არის მძიმე უბრალოდ ყუთში მხოლოდ ხმებია. მე კი არ გავცემ ამ ხმებს, მე ჩუმად ვარ უკვე დიდი ხანია. ჩემს თავში ჩნდება ხოლმე და პირს რომ ვაღებ თევზივით რაღაცა ანათებს შიგნიდან.
გამოცანა # 37. კაფეში სხედან. მაგიდა მრგვალია და სკამიც საკმაოდ კომფორტული. უცნაური ადამიანი გადის და სადღაც 14 წუთში ხდება ახალი რამ.ფეთქვება დატოვებული ბომბი, სხეული იხევა, სისხლი დარჩენილ იატაკზეა...
კითხვა: სხეულის რომელ ნაწილს მიემაგრება და შემდეგ სამგზავროდ გაემზადება სული?
და მაინც... რა საინტერესოა ქალი. ფორმა, იდეა როგორც პატარა თესლი ჩაენერგება და იმდენ ლათენტურ რესურსს გააღვიძებს , რომ გაიზრდება ყველანაირი შედეგის ალბათობა. ქაოსის მიწა ალბათ საშვილოსნოს ფერებშია შესრულებული. ეს ენერგიის მოძრაობა რომელიც მიწასაც ცად გადააქცევს ზუსტად ქალებშია.
გამახსენეს Enigma. არც ვაქცევდი ყურადღებას ლათინურ ტექსტს. აი ამას :
Ne irascaris Domine, ne ultra memineris iniquitatis: ecce civitas Sancti facta est deserta: Sion deserta facta est: Ierusalem desolata est: domus sanctificationis tuae et gloriae tuae
ლოცვა ყოფილა.
შემდეგ გამახსენდა ჩემი ლათინური ენის სახელმძღვანელო . ძველი წიგნი, მშრალი და სამწუხაროდ თხელი. შემდეგი და საბოლოო აკკორდი კი ისევ ბულგაკოვს ეკუთვნის ( საიდან სად ამას ჰქვია :D )
ხშირად იდეაც მომიფრინდებოდა, სიტყვებსაც დავალაგებდი მაგრამ მაინც უშედეგოდ. არ ვწერდი. ერთ ღამესაც მოვიდა ფრაზა: მაიმუნი ჩვილივით ჩაგეხუტებოდი, ხელებს და ფეხებს მოგახვევდი. განვავრცე, ვიფიქრე. ამას არ გავაკეთებდი დაცვა რომ მომეპოვებინა. სიჩუმე რომ გამეგო უფრო.
ასე უკეთ გავიგებდი სიჩუმეს.
---- განწყობა ფორ ზი მომენტ. დღეს 5 მარტია. ამ დღეს პროკოფიევი და სტალინი გარდაიცვალნენ. პს. უნდა ვნახო თუ როგორ ვწერ. რუსულად ვწერ გამართულად აი ქართულში ეჭვი მეპარება.
