ტრიალი

I choose not to choose life. I choose something else.








მუქი იასამნისფერი. მელნის არა. ტრიალი მინდა, ბევრი უაზრო ლაპარაკი, თავს გადავწევ უკან და ვიყვირებ ცოტას. აი ასე ... აააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააა


DIsCo by ~Esmaice on deviantART

Screaming Mantis by ~Temenigru on deviantART

მარტო უნდა იცეკვო. იმდენს იცეკვებ სანამ არ გაგეცვითება კანი. იცეკვებ, იტრიალებ, იცეკვებ, იტრიალებ სანამ არ გაიცვითება ხორცი და შენ კვლავ ტრიალებ ტრიალებ...
სანამ არ დარჩება ძვალი, სანამ არ დარჩები შენ. სანამ არ დავრჩები მე, არ მოვრჩები მე, არ დავიწყებ მე. სანამ დაგელოდები. დამელოდები...
ვიტრიალებ.


რა გამომივა. არ გამომივა. მე გამოვალ.
დამიჯდებიან ქალები. დიდი ქალები. ცამდე ასული ტანი, მიწამდე მისული ფეხი, თავი კი მთვარეს მეზობელია. თეთრი პერანგები და ზედ ჭრელი კაბები. შავი ქალები. რბილი და ძლიერი ხელებით. დაღვრიან სისხლს და ამომკვებავენ. მე ვიქნები ფერწერა. მე მომხატავენ. მე ვიქნები ფანქარი და ჩემი სისხლი იქნება მელანი.
სახეზე დავიხატავ ბედს. ხელებზე ამოვიტვიფრავ ძალას და მკერდზე შევინახავ გულს. სხვის გულს, ჩემს გულს.



dancing by ~nea-na on deviantART


Nubian Goddess by ~moorienz on deviantART

დღეს მხოლოდ დავწერ

დღეს ხო... ეხლა მინდა ვწერო. ხელებზე. ცივი მაქვს ეხლა ხელები. მგონია რომ მივარდება ხელებიდან მშრალი ყვითელი ფოთლები ბევრი ძალიან ბევრი. აივანზე ვდგავარ და ვხედავ ამ ფოთლებს. იქეთ შორს რა ხდება იმას ვერ ვხედავ. ეს ფრიალი ჰაერში და ხმა. თითქოს ჩუმი მაგრამ მხოლოდ ეს ხმა ისმის და ქარი. ეს ყველაფერი ჩემს თავშია. მარტო ოთახში რომ ვიყო ცოტახნით მაინც და ნისლი შემოვიდოდა და მზე ერთდროულად რა იქნებოდა. ნესტიანი სიცხე თუ მზიანი ბინდი? რობოტს არ ვგავარ, არა ( ო პუნკტუაციავ მაპატიე ). იმდენად შიგნით მიმდინარეობს განვითარება. არც ვიძაბები ადრინდელივით : დავრბოდი, ვწიოდი, ვკიოდი. უბრალოდ ვარსებობ.
სახეზე გადავისმევ ხელებს თითქოს თმა მომხვდა ლოყებზე და კიდევ ზურგზე მინდა ვიწვე.
უი მართლა ჰგავს სიკვდილს. სომნამბულა ვარ და ორპირი და მატყუარა. ეხლა უკვე ჩემს თავს აღარ ვატყუებ. თქვენ დარჩით...
მე კიდევ ვივლი და კუდში ჩემი სიზმრები გაივლიან...
მანქანით მოგზაურობისას ერთფეროვანი პეიზაჟია. აჰა ეხლაა ეს პეიზაჟი. მე არ ვზივარ საჭესთან მაგრამ ეს არაფერს ნიშნავს მანქანაც დამთავრდება ოდესმე. მე კი ჩემით გავივლი მერე.
ყველაზე საოცარი ის არის რომ ამ ”მერე”საც არ ველოდები. მიხარია? არ ვიცი გავიზარდე არა გავზარდე ჩემი თავი.
აი ესე მინა ჩამოვუშვი დაბლა ვიხედები ხელებზე თავი დავდევი და უბრალოდ ვიხედები იქეთ სადღაც... ცა ჭუჭყიანი ფერისაა, მზე შორს, ბალახი უკვე ყვითელი. მე ვარ ჩუმად.
მე არ ველოდები უკვე.
უბრალოდ ვარსებობ.

And the winner is... Me :)

Они были в масках и костюмах. Они сострадали и сочувствовали мне.


Маски снимали, слезами смывали цвет. Они понимали меня и плакали со мной. Прошли одни, пришли другие.
И потом пришел он.

Happy face by ~HyenArts on deviantART

EINSTEIN by ~jorg3pavon on deviantART

man with no name by *Gingashi on deviantART





Для меня ( и я это знала ) он оделся.
Черный костюм, белая майка на его животе и балетная пачка, чтобы я знала, чтобы я видела, что ему все по плечу и что не имеет значения больше ничего кроме меня.
В правой руке банка пива, как символ его характера, огромные мужские ботинки, как символ мужества. И да.
Я лежала и смотрела. Сердце прыгало.
Меня он понял, признал и признался.
И да, я люблю тебя. И поцелуй был не в стиле Иуды, а в стиле поклона всем женщинам. Грудь, как вулкан, как пик, как символ меня и всех тех, кто рождался до меня.
Левая грудь. Даже амазонки оставляли левую грудь.
И было это хорошо.