14 дек. 2009 г.

My squeeze day

Squeeze... Harder, harder... Now smell...

ამას ჰქვია ტაკოს რომ ათამაშებ მერე სიტყვა გეჭიროს/ ვამაყობ ჩემით. არ ვიცი უხაროდათ სენსეების მოსწავლეებს ცემის მერე რომ გაუძლეს მაგრამ ეს სიცოცხლე ყველაზე დაუნდობელი სენსეი ყოფილა და მეც უკვე ყველაზე ფეხებზემკიდია მოსწავლე ვარ.
ჩემი მეგობრის ხელების თვალთვალით დავმშვიდდი. მოსმენით დავმშვიდდი. და ეს მოძრაობა squeeze შემრჩა. ძლიერი ხელები აქვს მას. ასეთი ქალების ხელების ძალა მე და ეს სურათებიც უმმმ კარგად დამამახსოვრებენ ამ დღეს.




---------------


ჩემი დიდი ქალი :). წაიკითხავ, არა...
ძალიან მიყვარს.

Hug by *stressedjenny on deviantART



პს. ავტობუსის მძღოლმა ვაშლი მაჩუქა. დღევანდელი დღის final accord ი იყო ფანტასტიური... к чему бы это ?

Luck Of The Apple by ~Bruisesforbullets on deviantART

16 нояб. 2009 г.

მე არ

მე
არ
ვიღებავ თმას
ვეწევი
მიყვარს ტანსაცმელი
მიყვარს შოფინგი
მიყვარს ვარდისფერი
ვიღებავ ტუჩებს
ვკეკლუცობ
ვცეკვავ :(
ვცელქობ
ვპატიობ ჩემს თავს
ვტირი საჭირო მომენტებში
ფულით ვარჩევ ადამიანს
ვგიჟდები სისუფთავეზე :(
პატივს ვცემ ჩემს თავს...


ნეტა ”ვიმკურნალებ” და გავხდები ქალი. დადიან ქალები, ცხოვრობენ...
ან არ გავაკეთებ ამას. ვიყო ავად. ავი. ვიყო. ვარ.
როგორიც ვარ.
ყველაზე სასიამოვნოა ის რომ ვიქნები ახალი კიდევ მრავალბევრხშირჯერ.


Spirit Of Freedom by *ZiiZii-RocK on deviantART

ამ სურათთან დაკავშირებით კი...

Freedom by ~RestlessNights on deviantART

თუ კი ეს ის პეპელაა რომელსაც ესიზმრება ეს სამყარო და ფილოსოფოსი, მაშინ ეს იმ ფილოსოფოსის ხელია რომელსაც ესიზმრება ეს პეპელა.
ან კიდევ ეს პეპელა ვარ მე... იცვლება პეპელა ხშირად...

A butterfly by `AquaSixio on deviantART


---------------------

change by =snarto on deviantART

13 нояб. 2009 г.

ტრიალი

I choose not to choose life. I choose something else.








მუქი იასამნისფერი. მელნის არა. ტრიალი მინდა, ბევრი უაზრო ლაპარაკი, თავს გადავწევ უკან და ვიყვირებ ცოტას. აი ასე ... აააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააა


DIsCo by ~Esmaice on deviantART

Screaming Mantis by ~Temenigru on deviantART

მარტო უნდა იცეკვო. იმდენს იცეკვებ სანამ არ გაგეცვითება კანი. იცეკვებ, იტრიალებ, იცეკვებ, იტრიალებ სანამ არ გაიცვითება ხორცი და შენ კვლავ ტრიალებ ტრიალებ...
სანამ არ დარჩება ძვალი, სანამ არ დარჩები შენ. სანამ არ დავრჩები მე, არ მოვრჩები მე, არ დავიწყებ მე. სანამ დაგელოდები. დამელოდები...
ვიტრიალებ.


რა გამომივა. არ გამომივა. მე გამოვალ.
დამიჯდებიან ქალები. დიდი ქალები. ცამდე ასული ტანი, მიწამდე მისული ფეხი, თავი კი მთვარეს მეზობელია. თეთრი პერანგები და ზედ ჭრელი კაბები. შავი ქალები. რბილი და ძლიერი ხელებით. დაღვრიან სისხლს და ამომკვებავენ. მე ვიქნები ფერწერა. მე მომხატავენ. მე ვიქნები ფანქარი და ჩემი სისხლი იქნება მელანი.
სახეზე დავიხატავ ბედს. ხელებზე ამოვიტვიფრავ ძალას და მკერდზე შევინახავ გულს. სხვის გულს, ჩემს გულს.



dancing by ~nea-na on deviantART


Nubian Goddess by ~moorienz on deviantART

12 нояб. 2009 г.

დღეს მხოლოდ დავწერ

დღეს ხო... ეხლა მინდა ვწერო. ხელებზე. ცივი მაქვს ეხლა ხელები. მგონია რომ მივარდება ხელებიდან მშრალი ყვითელი ფოთლები ბევრი ძალიან ბევრი. აივანზე ვდგავარ და ვხედავ ამ ფოთლებს. იქეთ შორს რა ხდება იმას ვერ ვხედავ. ეს ფრიალი ჰაერში და ხმა. თითქოს ჩუმი მაგრამ მხოლოდ ეს ხმა ისმის და ქარი. ეს ყველაფერი ჩემს თავშია. მარტო ოთახში რომ ვიყო ცოტახნით მაინც და ნისლი შემოვიდოდა და მზე ერთდროულად რა იქნებოდა. ნესტიანი სიცხე თუ მზიანი ბინდი? რობოტს არ ვგავარ, არა ( ო პუნკტუაციავ მაპატიე ). იმდენად შიგნით მიმდინარეობს განვითარება. არც ვიძაბები ადრინდელივით : დავრბოდი, ვწიოდი, ვკიოდი. უბრალოდ ვარსებობ.
სახეზე გადავისმევ ხელებს თითქოს თმა მომხვდა ლოყებზე და კიდევ ზურგზე მინდა ვიწვე.
უი მართლა ჰგავს სიკვდილს. სომნამბულა ვარ და ორპირი და მატყუარა. ეხლა უკვე ჩემს თავს აღარ ვატყუებ. თქვენ დარჩით...
მე კიდევ ვივლი და კუდში ჩემი სიზმრები გაივლიან...
მანქანით მოგზაურობისას ერთფეროვანი პეიზაჟია. აჰა ეხლაა ეს პეიზაჟი. მე არ ვზივარ საჭესთან მაგრამ ეს არაფერს ნიშნავს მანქანაც დამთავრდება ოდესმე. მე კი ჩემით გავივლი მერე.
ყველაზე საოცარი ის არის რომ ამ ”მერე”საც არ ველოდები. მიხარია? არ ვიცი გავიზარდე არა გავზარდე ჩემი თავი.
აი ესე მინა ჩამოვუშვი დაბლა ვიხედები ხელებზე თავი დავდევი და უბრალოდ ვიხედები იქეთ სადღაც... ცა ჭუჭყიანი ფერისაა, მზე შორს, ბალახი უკვე ყვითელი. მე ვარ ჩუმად.
მე არ ველოდები უკვე.
უბრალოდ ვარსებობ.

9 нояб. 2009 г.

And the winner is... Me :)

Они были в масках и костюмах. Они сострадали и сочувствовали мне.


Маски снимали, слезами смывали цвет. Они понимали меня и плакали со мной. Прошли одни, пришли другие.
И потом пришел он.

Happy face by ~HyenArts on deviantART

EINSTEIN by ~jorg3pavon on deviantART

man with no name by *Gingashi on deviantART





Для меня ( и я это знала ) он оделся.
Черный костюм, белая майка на его животе и балетная пачка, чтобы я знала, чтобы я видела, что ему все по плечу и что не имеет значения больше ничего кроме меня.
В правой руке банка пива, как символ его характера, огромные мужские ботинки, как символ мужества. И да.
Я лежала и смотрела. Сердце прыгало.
Меня он понял, признал и признался.
И да, я люблю тебя. И поцелуй был не в стиле Иуды, а в стиле поклона всем женщинам. Грудь, как вулкан, как пик, как символ меня и всех тех, кто рождался до меня.
Левая грудь. Даже амазонки оставляли левую грудь.
И было это хорошо.

4 нояб. 2009 г.

ოდნავ მკვდარი მე და რა დაგვრჩა

საბოლოო იმედი გამიცრუვდა? არა. მორჩა ყველაფერი. კარგია ერთი ადამიანი წავიდა ჩემი ცხოვრებიდან. მინდა რომ საბოლოოდ მოხდეს ეგ. აღარ ვაგრძელებ ესეც დიდი პატივია რომ ვწერ.
არასასიამოვნოა ის რომ კოშმარი მესიზმრა საყრაველ ადამიანზე: კანი აღარ ჰქონდა ფეხებზე და სისხლიანი ხორცი იყო მხოლოდ. მე კი ვიჯექი ( ვიწექი ? ) ცარიელ ვანაში , შიშველი ( არ მახსოვს ზუსტად მაგრამ ... ).
ამოცნობა არც არის საჭირო ზეპირად ვიცი რა რას ნიშნავს მაგრამ ტკივილი... ინერვიულეს. ყველამ ინერვიულა.

ჰელოუინი... მიყვარს ეს დღე მაგრამ ნაცრისფერი და ნეგატივის მოლოდინით აღსავსე აღმოჩნდა. არ მიღალატა ინტუიციამ.



კარგი ... უცნაურად კარგი იყო.
უცხოპლანეტელი ქალი უკვე ”არასიზმარში” ვნახე. იყო მაღალი, მოკლე თმა, უცნაური კანის ფერით ( ოქრო+ცა ), უცნაური დიდი თვალებით ცისფერი იყო მაგრამ აზიური ჭრილით, მოკლე შავი თმა, გრძელი კაბა თეთრი+მწვანე+ცისფერი+ოქრო და ქამარი შემოხვეული ტანზე. ვიჯექით ერთმანეთის პირისპირ და ”სხვანაირად” ვცდილობდით რომ გვესაუბრა. მე ხელი ავწიე და აი ექსტრასენსები რომ ”კითხულობენ” უფროსწორედ რანაირადაც კითხულობენ ასე ვცადე წამეკითხა მისი იდეა და ყველაზე საინტერესო ის იყო რომ ”სიზმარში” დამებინდა მხედველობა ნელნელა ყველაფერი გახდა თეთრი და ჰაერი ”ჩასქელდა” ხმებიც ისმოდა ცუდათ.
მაგრამ ამ ქალმა.. .ოჰჰ რა მიქნა. გამიწია ხელი და უცებ ”ჩართული” ავღმოჩნდი ანუ ჩვეულებრივ რეალობაში. არ გინდაო ესე, ნელა გამოდის და უფრო რთულია და ნახე როგორ უნდაო...
შუბლზე მიყურა, ხელით შემეხო და უცებ გაითიშა ის რეალობა სივრცე სადაც ვიჯქეით, ვიგრძენბი ჩემი ქუნთების მოძრაობა მოვკალათდი უფრო ხელებიც ვამოძრავე და ეგ ისე რომ არ ვხედავდი ანუ ტეთრი ეკრანი თვალწინ და მერე უცებ ვხედავ მის მეხსიერებაში ჩამჯდარ სიტუაციას რაც უნდა ენახებინა ჩემთვის ან რაც უნდა მესწავლა/დაველოდოსავით.
მდელო, მზე, ქალები და მამაკაცები, მხოლოდ ზრდასრული არც მოხუსი არც ბავშვი, იცინოდნენ, საუბრობდნენ.... მერე მორჩა...
კიდევ... ბოლო დროს სულ სანაგვე სიზმრები მაქვს... ვიცი დავიღალე, ჩენი შინაგანიც დაღლილია იმდენი ემოცია ჭამს შინაგან მეს...



-------------------

Witch by *Trixis on deviantART

ძვლებზე ვფიქრობდი, სულზე, ქალის მშობიარობაზე და გულზე.
monologues of the vagina ასეა ალბათ ორიგინალის დასახელება. წავიკითე. ბოლო სიტყვებმა იმაზე რომ ქალის საშო მშობიარობის მერე ჰგავს გულს, გული სისხლით და ემოციით სავსე...
ეგრეა ხო...

Heart by ~Terrrenia on deviantART

--------------

სრულიად შესაფერისი და ჩემი...


Emotion by `creativ82 on deviantART

24 окт. 2009 г.

neverending

ტანჯვა. არა ვინმემ მაკრატლით თითი რომ მომიჭრას მეტკინება თავისთავად მაგრამ ტანჯვა სხვა რამეა...
ორსულის გაურკვეველი დროით გაწელილი ტკივილებია. სული გტკივა.
გტკივა თავი იმის გაფიქრებისას რომ ეს რაც ხდება ჯერ კიდევ გაგრძელდება და ჯერ კიდევ შენთან იქნება და ჯერ კიდევ ვერ აიცილებ და უნდა აიტანო კიდევ ... არ ვიცი რამდენი ხნით მაგრამ არ მინდა მე ტანჯვა.
არ მომწონს...
:(



დრო მჭირდება და მაქვს კიდევაც. ის მიდის, მეც მივდივარ. არავინ არავის არ უსწრებს. საჭირო პროცესია. მაგრამ მაინც როგორ მტკივა ხოლმე...

22 окт. 2009 г.

და კიდევ ერთხელ დავიწყებ...

ოჰჰ ეს რა იყო... ეს იყო კოშმარი.
ჯერ მაჩუქეს თოჯინა. თავიდან არ მომეწონა. და მერე გამახსენდა... თოჯინა ხომ გზამკვლელია. თჲ მკვლელი უბრალოდ მკვლელი, საჭირო მკვლელი და ჩემს თავსაც მოუღებდა აუცილებელ ბოლოს. აუცილებელ არმინდააცილებელს სამკურნალო სიკვდილს მომისჯიდა. ბასრი თოჯინაა, ოქროს ფერი და მშვიდი მომღიმარე სახე აქვს. თვითმყოფადობა არ აკლია. თავდაჯარებულობაც.
ჩავიფიქრე, ვთხოვე ეჩვენებინა შინაგანი სამყარო.


+Perfect Doll+ Burn by =lishtar on deviantART

ვაჰჰ, ეს რა იყო... გავიგე თუ რამდენად ძლიერი შეიძლება იყოს სიკვდილის შიში. იყო ზუსტად რამოდენიმე წუთიანი მაგრამ იმდენად სრულყოფილი ჰორრორი. soul was moaning, it was so awful i cant even explain. ისეთი კარგი შემოწმება შეგიძიათ რომ ჩაატაროთ. ადამიანი გიყვართ თუ არა.
მაშინ როდესაც ღრმად სძინავს იმას ვიღაცას ხელი დაადევით უშუალოდ გულის არეზე. უკეთესია სხვა ხმები რომ არ იყოს საერთოდ და შემდეგ კონცენტრაცია მოახდინოთ ამ ხმაზე ვიბრაციაზე....
მერე კიდევ წარმოიდგინეთ რომ ეს ხმა შეწყდა. და თვენ ჯერ ხომ სისხლის მოძრაობის ხმა გაიგებთ ( ანუ თქვენივე სისხლის ) მერე კი იმდენად შოკი იქნება...
შიში. ლოყების ნაწილი აი ყურებთან რომ ადის თითქოსდა ამიწიეს, მეტკინა ყბის ძვალი, თავის ქალის უკანა ნაწილი გაიწელა უკან, მეტკინა ხერხემალის კისერთან ახლოს რომ არის მალები მანდ, მხრებზე სიცივე დამედო, და თვალებს ვერ ვხუჭავდი, იმდენად გამოშტერებული და ხო (!) პირი მქონდა ჩუმი ყვირილის ფორმაში. მუნკი მიმიქროდა...
დავაძალე თავს დავმშვიდებულიყავი. დავმშვიდდი. უცებ . უსწრაფესად.


D.O.L.L. by *blackfantastix on deviantART

რა მინდა რომ ვთქვა... ერთხელ მანქანამ შემეჯახა, კიდევ ერთხელ ტყვიამ ამაცილა, ნუ რამოდენიმე არასასიამოვნო მოვლენა შიშით აღსავსე რომ უნდა ყოფილიყო...
მაგრამ ეს.
ეს იყო შიში. სიჩუმის ინფერნალური აი რომელიღაცა წრეზე რომ ყინულია და .. .არა მანდ ყინულიც კი არ იქნება ვაკუუმი და სიჩუმე. არარაობაში მოსული და გაჩერებული წერტილი.
несчастный прометей... счастливый прометей. он выбрался...



უი დავამატებ იმას რომ მაშინ როდესაც წარმოვიდგინე იმ სხვა გულის გაჩერება ჩემი გულის გაჩერებაც მივაყოლე. ლაივში სიკვდილს რომ გრძნობ. რაღაც ხმასავიტ ტკც და მორჩა ტკივილი არა.
რაც ავღწერე ეს შემდგომი გააზრების შედეგებია...
მდას...


დავუბრუნდები თოჯინას. დავუბრუნდე? ( риторический вопрос. мой ответ да я буду там )


Doll by ~ellaredhed on deviantART

12 окт. 2009 г.

ქალები, თმები, შაქარი და ათასი ტყუილი.




ეგრეა, ეგრე... everybody's fool თან უსაშველოდ ფულიშ ფულზ. არა ის ”დურაკი” რომელიც თვალდახუჭული უფსკრულში მიემართება და ბოლოს ეშველება შეიცვლება. ნონო небо коптить донельзя till the end of days და შედეგად მორიგი ფენა მორიგი შვილი ტლუ.
ქალი ტლუ.
მანიპულატორი იძულებით.
ვიყავი დღეს ერთერთი ადგილას. ქალებიც და მამამაკცების საკმაოდ თანაბრად არიან გადანაწილებულნი არა და თვალებში უყურებენ ერთმანეთს... ოი მამა роди меня обратно.
ქალების თვალებში კრავთა პლეადა, თეთრები , ფაფუკები და საყვარლები და მსხვერპვლები არიან. მიდის ქუსლებზე თმა ქაოსში , ლამაზია მიდის გიხარია, მანამ არ დაუდეგა გვერდით რაღაც მამრის ნაირი ვერც კი დაინახავ რომ ეს ქუსლიანი ლამაზი ქაოსი არის უბრალოდ სულელი და თავიის ჭკუით გამჩრიახე გონების ქალი.
-----------------------------------


ჯერ მე მჭამ . ერთხელ. რამოდენიმე ჯერ ( კოიტუსების და შვილების რაოდენობა თავისთავად განპირობებულია გარკვეული პირობებით და კონტროლდება ქალბატონით ) მჭამ. სამაგიეროდ მე გჭამ მთელი ცხოვრება. ზრდაც კი არ მინდა. არ მჭირდება. მანამ კვერცხუჯრედი მაქვს და ჩავიცმევ ისე რომ ჩემი დეკოლტე ამოგითხრის თვალებს მე გჭამ.
და აი მაშჳნ როდესაც ეს კვერცხუჯრედი დამიმთავრდება დავმთავრდები მე. დავჭკნები და მოვკვდები. როგორც ქალი მოვკვდები და იმ ფსიქოზს რომელიც დამემართება ამ უდროო სიკვდილის გამო და მოგვიანებითი გაგების გამო დაარქმევენ მხოლოდ კლიმაქსს. არა და ...



-------------------------------------------------------------------------------
ჩვეულებრივი , ლამაზი, წარმატებული ჩვენი სამყაროს შვილის/ქალის წერილი.

ეს ყველაფერი იკითხებოდა დღეს, მანამ მე დებილმა სამსახურში დროზე ადრე მისულმა ვათვალიერე ახლად გაკოსმეტიკებული და დასუნამოებული ხალხი ( ისე ბიჭებს, მართლაც მისსის დაუტფაირის არ იყოს прямо как тараканья морилка, იმდენი ასხიათ უჟას ), მათ თვალებში, ჟესტებში და სასოწარკვეთაში რომელიც ალბათ აურაშიც იქნებოდა ( იმდენს არ ვეწევი დილაადრიან ვიზინით ნალოლიალევი თვალებით რომ აურაც დავინახო :))) ).

Урод, точнее уродина. კარგი სიტყვაა ძლიერი. მე დავიბადე არა უფრო მე დავიგვარე დავიბუნებე. არა უფრო ძლიერია...

მადლობას ვუხდი ჩემს ოჯახს რომ ძალავნებურად გადამარჩინეს ამ კაბალისგან და არ გავხდი მონა.


პს. ეძღვნება ყველა იმ ჩემს აწმყო და მომავალ მეგობარს გოგონას, ქალს, ბებიას რომელიც იტყუება იმიტომ რომ სხვანაირად ის დაიკარგება და ვერ იპოვნიან, თვითონაც ვერ იპოვის თავის ტავს. მიყვარხართ.







პათოსით სავსე მაგრამ ამ წამს იუთუბმა ზუსტად ეს კლიპი ამოაგდო... так тому и быть :)

11 окт. 2009 г.

La Loba

Timescapes Timelapse: Mountain Light from Tom @ Timescapes on Vimeo.




return or U- turn or new turn... I choose something else.


Woman from Anna Gustafson on Vimeo.

6 окт. 2009 г.

Берсерк

Странный сон. Опять женщины. Я словно смотрела фильм про похищения и в то же время участвовала в нем.
Похищали молодых девушек, очень красивых, здоровых. Когда кто-то в этом фильме пытался позвонить им ( своим сестрам , дочерям ) появлялись глаза. Когда я хотела понять где они находятся и как-бы наводила увеличительное стекло на экран ТВ появлялись глаза и я понмала , что за всем следят.
И потом я увидела нечто. На экране было странное действие. День, внутренний двор какого-то дома, вместо земли камень. Девушки собрались и с одной стало происходить нечто ужасное. Берсерк , безумие в глазам и движениях, кости выворчивались. Она стройная брюнетка, красивая и совершенно безумная. Что-то страшное творилось. Она двигалась как тасманский дьявол. Она была в круге никому не делала больно, но смотреть было больно и страшно. Вывернула себе ногу вбок и раскручивалась как в центрифуге. Ползала телом по земле с неестесственно расправленными конечностями.
Безумие, одержимость, деформация души в прямом эфире.

5 окт. 2009 г.

მხოლოდ იმას

ვინც სრულყოფილად მცემს მკბენს და მიყვარს :). რომელიც იღიმება და იცინის დევივით და რომელიც დედამიწის ტოლფასია. მუდამ იარსებოს.

my everlasting piece of everlasting love.







we have a miracle on earth mother nature does it all for us.
she did it.

2 окт. 2009 г.

ტკბილეული და შიშველი გოგონა

Supernatural ის ყურების შედეგად მესიზმრებოდა დედამიწის აღსასრული. მე და ვიღაც ახალგაზრდა მამაკაცმა ვიფრინეთ ერთად და ტან ძააალიან საინტერესო იყო ეს ფრენა. ვიჯექით რაზე ვერ მივხვდი, მე წინ ის უკან ზურგზე მეხუტებოდა. მე ხელში მეკავა 2 დიდი ბასრი პროპელლერი. იარაღი და საფრენი საშჲალება ერთ ფლაკონში. საინტერესო იყო. ის ჭრის მომენტი იყო ჩემზე და ფრენის მამაკაცზე.
შემდეგი ნაწილი.
ნამცხვარი... ვაიმე იმდენი ტკბილეული ვჭამე სიზმარში უფფ დავფუფქდი :) .
და კიდევ ის რაც ყველაზე ყველაზე საინტერესო იყო.
მე და ვიღაც გოგონა, ჩემზე პატარა, გაქცევა დავაპირეთ. გავიქეცით რაღაც ნივთებიც წამოვიღეთ ნაკლებად საჭირო.
შემდეგ ვნახე ეს გოგო თუ როგორ დაცურავდა ოქროს მდინარეში. ჩუმი მდინარე და ყველაფერი ოქროს ფერებში. შემდეგ ტალახში აი სამკურნალო რომ არის. და შემდეგ კი ეს გოგო შიშველი იჯდა ჩემს წინ და თვალებში მიყურებდა.
და მე მივხვდი ერთ რამეს. მცირე ტესტია იმის თუ არის ადამიანი შენი მეგობარი ან აღარ.
გენიტალიებს რომ შეხედავ მერე თვალებში ვერ უყურებ სიცილის გარეშე.
შეგნებულად ვუყურებდი ჯერ დაბლა მერე თვალებში და სამჯერ რომ შევასრულე ეგ გამიღიმა.
ლამაზი იყო....

---------------------------------
მართლაც სიშიშვლეში ეროტიკა არც არის საჭირო.
ვნების გამოხატვა მრავალნაირი გზით ხდება...

ჩემთვის ეს სურათი არის ყველაზე (ნუ ერთ-ერთი) ეროტიული და ვნებით სავსე...

1 окт. 2009 г.

испаряюсь...



пока я шла



наступила осень...



я устала



все остыло...

Ice Pictures, Images and Photos

а внутри буря и меня не хватает





неужели когда-нибудь я





приду, остановлюсь, останусь, перестану... я есть, быть, спать, пить, дышать, думать перестану и дойду...

walking alone; Pictures, Images and Photos

27 сент. 2009 г.

Life Junkie



I am Life Junkie.
Enjoy...


---------------------------------------------


26 сент. 2009 г.

refreshing

just photo and sound... dedicated to my neverending dreams... ( still hope they will come true )
id prefer to dance. you stand, you move, you smell his neck...
yamm....




24 сент. 2009 г.

Одиночество мужчин или идентифицированные сплетни

Часть первая. Печально-злорадная.





Эпиграф:
Мужчина — это не пол, а нечто целое.



Так вот. Жаль мне мужчин. Очень жаль. Загнали себя в рамки. С теми, с кем я общаюсь вынужденно или по желанию весьма близко, складываются доверительные отношения и я могу их наблюдать. Лабораторные работы весьма печальны.
Объекты находятся в постоянном перетягивании либо кошельков, либо пенисов. Сказать, что и кошелек и гениталии не нужны будет неправдой, но терять себя и свои личные истинные цели ( те мужчины себя теряют , как личностей ) из-за общей морали... Нннеа, увольте.
Пока я путешествую по городу в автобусе, я наблюдаю из окна за всеми. Передатьимпльст взгляда мужчины лет 28-30, который естесственно пешеход и рядом с которым естесственно останавливается хаммероподобная конструкция... В общем этот взгляд является конструкцией вселенской печали года 1941 , латентного желания харакири ( тестостерон-то у всех одинаковые в крови, да и гордость не ложками как рыбий жир, а по другой системе прививается ), зависти всех старых дев мира ( хотят они , но их не хотят ) и безысходности.
Это ужасно. Мужчины создали мир, который пожирает из самих в первую очередь. Женщины - это так... Неважная временная машина для вынашивания и их как дорогостоящий и нервомотательный инкубатор надо беречь, дабы не тратить время на выдумку нового ( новой машины ). Психика ломается. С детства тебе ( а ты мальчик ) говорят о завоеваниях, о победах, о чести, о силе, а потом приходит банальный потный дядя с кошельком из крокодиловой кожи и покупает тебя со всеми потрохами, а тебе всего 25 "и жить торопишься, и чувствовать бежишь", но если не вобъешься в колею, то потенциального хаммераайфонакрасоткидома не видать как своих ушей.
Рождается мать всего темного и деструктивного. Ненависть к себе и системе. Не та ненависть, которая как катализатор заставит работать и изобретать новое, а та, которая в течении 6 лет заставит работать и лицемерить, и в конце ( плохой конец кстати ) ввашей рукой вынесет чьи-нибудь мозги на стену оффисного коридора.
Это не есть хорошо, это есть глупо. И печально.

Мораль :
не рой яму другому - сам в неё попадешь. ( контекст\перевод - другой = женщина ).





Часть вторая. О сексе и о жадности ( или может глупости ? ).



Эпиграф:
Как всякий мужчина, я ношу при себе орудие насилия. Анджей Керн
Фиговый листок — самая древняя этикетка. Лешек Кумор


Не верю. Я не Станиславский , но не верю. Нет, гипотетически я верю, но вот чтобы так? Мужчины донельзя одиноки. Секс, который они себе обещали кончается как порция ванильного мороженого в августовский день. Незаметно.
Пример из окошка в глазах мужчины:
Она невероятная. Кармен неврно курит в сторонке. Она источает секс, в небольших конвертах шлет мне трусики с поцелуями, и не стесняется ничего. Н и ч е г о.

( прошло время )
----- тишина..... опять тишина. Больше не буду беспокоить ей, я ведь её люблю ( это старательно убеждает себя мужчина с окошком в глазах ). ой я ещё и уважаю её.
( в это же время среднестатистические гениталии среднестатистического мужчины с постоянной партнершей с которой якобы у него ДОЛЖЕН быть секс весьма несреднестатистически страдают . почему? а кончилась дольче вита. )


----
о чем это я? аах, ну да. и вот так сидят потом в сети, яппи, чистые и начитанные, с отутюженными галстуками и крахмально кондиционированными мыслями. и ищут... очередную её. её прошлую. некоторым везет, а у некоторых простатит.
но что самое главное не только секса им не достает. мечта тоже умирает. то представление о женщине, которое построилось его глазами и её чаяниями, тает, умирает и потом становится очередной парой туфель в её шкафу.

Я не борюсь со стабильностью. Я не борюсь. Просто странно и смешно и немного страшно. Такие недураки, такие креативные люди попадаются на визуальный крючок и некоторое время в странгуляционной агонии оргазма находятся, а потом они уже в банке. Банки открываются изнутри, но мужчины об этом не знают. Она сами и есть их собственные банки, в которых они сидят. Вырастают, понимают, что есть секс природный , и есть водородный ( можно перекрасить есть цвет неудачный ноэто все равно химия ).
Удача - дама похотливая. Ей надо хотеть, и она должна знать об этом.
Эта дама послюнявит пальчик и укажет на ту, которая будет по утрам будить нетрадиционно пинками, а поцелуями в несанкционированные зоны. Просто так, а не как подарок-на-новый-год-день-рождения-и-тд. И что самое главное этим своим пальчиком откроет -таки глаза мужчине.
И будет ему счастье.

Мораль:
будем гулять сами по себе. коты и кошки. сами выбирать и не бояться того, что скажет общество.
быть живой женской плотью и быть женщиной – две вещи разные.
Виктор Гюго
пусть прозреют.

15 сент. 2009 г.

ასეთებიც ხდება ...

არც ვაპირებდი წერას მაგრამ...
ისტორიას უნდა ჩავაბარო ანგარიში და 2 წლის მერე რომ წავიკითხავ ამას ეხლ;ანდელივით უდნა გამეცინოს.
ბატონი მიხეილ სააკაშვილი ( რა საკვირველია ვიზუალურად მოდიფიცირებული და უფრო სიმპატიური ვიდრე არის ) რწყავდა ასფალტს. რა უნდა მიკვირდეს ეს ხომ ჩემი სიზმარია.
მტელი ქუჩა გადაკეტილია, ხალხი გვერდებში დგას და უყურებს. ის შუაში მიდის და რწყავს. მერე ბორდიური აი ქუჩას რომ კეტავებ ნაცრისფერი დაფორმებული ქვა. მე აქეთ ვდგავარ და არ ვინძრევი არა და ყველა გვერდებშია გადასული. მიშენკა იქედან მოდის ბორდურამდე და რწყავს არა და მტვერია და ჭუჭყი და ეს წყალი ფრიად ასსიამოვნოა ქუჩისათვის.
ნუ თავისთავად ძია ფროიდი ეხლა კვდება სიხარულით : ვააა ეს გოგო ცოტახანშჳ კიდევ თეთრ კაბას ჩაიცმევს და წითლპომადიანი ტუჩებით mister preeesident საც იმღერებს :)). მაგრამ არრა.
ხო და თავისთავად ეწ შლანგიდან მეს მომასხა წყალი. ჯერ ისე ცოტაზ მეე მთლიანად. ყველაზე სასაცილო რა არის. მეცვა ზუსტად როგორც მაცვია ეხლა. წითელი მაისური და მუქი შარვალი.

დამატებითი ილეთები და თეგები სიზმრიდა: მქონდა ჩემი კაფე, პორტალები, მე ვმონაწილეობდი дом 2 ში.

კაროჩე.... მკურნალობაც კი არ მიშველის ეხლა :)))))))))

Jaded throat

Just look at these words... Listen to them...

Jaded throat

არის რაღაც განსაკუთრებული ძალა უბრალო ფონეტიკაშიც. ჩვენ ვიცით აზრი, სმენა გვიბიძგებს და შედეგად ამ ნეიროწებოთი დაჯაჭვული სიტყვა ფორმას და მრავალ სხვა შვილს გვიჩვენებს.

----
აზრი:

Существует гораздо больше языков, чем думают, и человек выдает себя гораздо чаще, чем ему хотелось бы. Что только не обладает речью? -- Но слушателей всегда бывает меньше, так что человек как бы выбалтывает свои признания в пустое пространство: он расточает свои "истины", подобно солнцу, расточающему свой свет. -- Ну разве не досадно, что у пустого пространства нет ушей?

არ მიყვარს მე ნიცშე მაგრამ ეს რბოლა მომეწონა . საქმეს იმაშია რომ მასალა რომელსაც ყრიან ჰაერში უსასრულობაში გროშის ფასსაც არ აღწევს.
ნაჭამი ტვინები, გაზარმაცებული და თავდაჯერებული ადამიანი.
ქალებს სჭირდებათ კომპლიმენტები მაგრამ о боги боги ქალმა არ უნდა იმათხოვროს არ უნდა უბიძგოს ყველას : მე მინდა, მითხარით, როგორ ვერ ხედავთ რომ ვარ სილამაზის დედოფალი.
ვოლანდს კვლავ პატივისმა და რომ ამბობდა მოვლენ და ყველაფერს თვითონაც მოგცემენო ეგრეა.
ან ეს ყიდვა-გაყიდვა ერთმანეთის სიტყვიერად?
თუ კი აზიმოვის იდეა რეალში აღორძინდება, იმ თავისუფალი ვირტუალური რადიკალების პირმშო არსება ალბათ გულისრევით და სპაზმებით შეწუხდება. пустому пространству повезло. нет ушей, нет проблем, только холод.

ისევ ჩემი წიგნიდან...
ძალიან მომეოწონა ერთი საზოგადოება აი

Спиральная симфония Амуа исполнялась с музыкой, стихами и голографическими изображениями, все вместе олицетворяло философское взаимодействие. Дем Риа и Дем Лоа объяснили, что их культура заимствовала значения цветов у Амуа: белый – цвет чистоты, интеллектуальной честности и физической любви; красный – страсть, искусство, политические убеждения и храбрость; синий – интроспективные откровения музыки, математики, индивидуальная терапия помощи другим; изумрудно-зеленый – созвучие с природой, контакт с техникой, сохранение вымирающих видов; черный – цвет мистерий, и так далее. Тройной брак, непротивление и другие особенности культуры возникли частично из философии Амуа и в большей степени – из богатой общинной культуры народа Спирали, созданной на Горечи Сибиату.

-----------------------------------------
დღეს ჩემი სუპერნატურალებს ვუყურე და ეხლაც ბიბლიური ქადაგების სტილში გავაგრძელებ.




ამათ

უშველის მხოლოდ

-----------

28 авг. 2009 г.

უსიტყვო(დ)

წინა ჩანაწერში... კლიპში ვეშაფი ყლაპავს გოგონას. ასე გადამყლაპონ და მიმშობიარონ თავიდან. გულღვიძლი ვიგრძნო. მხარი მხართან და ძვალს ვყნოსავდე. მერე მიმიშვებენ და ისევ დამეწვება სახე მზეზე.
მაგრამ ჯერ შემონახონ დამმალონ.
უსიტყვო ვინაიდან არ მისმენენ.
უსიტყვოდ ვინაიდან აზრი არა აქვს.



პს. მიყვარს პოსტსკრიპტუმები. იმდენი რამე მახსენდება..
და ეს მუსიკა რომელსაც აქ დავტოვებ არის ჩემი "გაღვიძების" მუსიკა, ჩემი ჰალუცინაციების და სიყვარულის საუნდი.
პატარა.

23 авг. 2009 г.

ჰაჰა და მეხსიერება.

ეს მხოლოდ სიტყვა მარგამ მართალი. now im home and im free და ეგ არის ის სიტყვა.
სადაც აწყობ შენს კოსმოსს შენს ბუდეს და სახლს დასაც ხარ შენი პირადი შივაშაკტის ზოგიტა და სადაც სისხლს ტოვებ და გიხარია ყოველი ის წვეთი რომლითაც კვებავ მიწას ის ადგილი ხდება შენი.
საკუთარი. Личное. Личность, лицо, лик, ликовать... ალბათ ლამაზი გავხდები უფრო სახლს რომ ვიპოვი.
ვხვდები რომ შემიძლია ვიცხოვრო ყველანაირ პირობებში და ყველგან. და ეს არ იქნება ჩემი სახლი. ჩ ე მ ი. არა. უსახლური ვარ და ვიქნები მარგამ არ ვიპოვი იმ ადგილს. ჩემს ადგილს. ჩემი თვალით და გულით მოსმენილს და ენით ნანახს და ყურით მოსინჯულს. დაცული იქნება. ვერც სიკვდილი ვერც სიცოცხლე ვერ დაანგრევს. ვერც სურვილი არც ტანჯვა. არც დრო. სივრცეს კი თვითონ გაანაწილებს. ეს იქნება ჩემი სახლი ასეთი.
ალბათ დიდი იქნება ჩემი სახლი.
ცა იქნება. ალბათ.

The Test...

ჯერ ეს... კი არა და ვფიქრობდი ანგელოზებზე. მანამდე კიდევ ვიფიქრე ბავშვებზე მაგრამ არ შევეხები ჯერ ბავშვებს. მტკივნეულია. ანგელოზებზე ვიფიქრებ. კიდევ ცოტას ჩემზე. რა ვქნა და როგორ უნდა ვიქცეოდე და როგორ გამომივა ეს ხომ ...


now im home and im free



და მაინც რა მრჩება? ველოდები ჩემი ძველი სიზმრის გაგრძელებას. კიდევ ველოდები ზრდას. ურთულესი ფილოსოფოსების მიაზმები წამიკითხავს და რაც მტავარია გამიგია ნაწერი მაგრამ სიმარტივეში ვხედავ გამოსავალს როგორც ყოველთვის...
უი ხო ანგელოზებს დავუბრუნდები. და ტესტს. სულ ტესტს გავდიოდი სიზმრებში. სახეზე ჩემივე სისხლით ვიხაზავდი რაღაცეებს. ვგრძნობდი თბილ მიწას რომელზეც ვიჯექი. კიდევ მთვარეს.
რა ? აჰ ... ანგელოზები.
ისევ ფრენა მინდა. სუნთქვაც მომენატრა. ჩემი თავი მომენატრა. გამახსენდა ბავშვობის კოშმარები. ვიკაწრავდი კანს ვიძრობდი კუნთებს და შიგნით რაღაც ნაგავი ეყარა ან ბოსტნეული ან რაღაც უაზრობა. უზარმაზარი ობობები მესიზმრებოდა თან მიწისქვეშ ვვარდებოდი და მათ ბუდეში ვხვდებოდი.
ეხლა უკვე არც კანს ვიძრობ არც ობობებს ვხედავ.



ერთხელ დამესიზმრრა რომ მამაკაცმა, ეგვიპტუი კაბით და შესაბამისი პექტორალით, ამომიწვა სახე. თვალდახუჭული სინათლის გამო ვიჯექი და ვგრძნობიდ თუ როგორ მეცვლებოდა ნაქვთები.
კატა გამოვედი. ქალი კატა.


მაგრამ რა...
უკუმართია ჩემი აწმყო. მთვარე და მზე ერთმანეთს არ აფასებენ. მზე ტვინს უჯერებს მთვარე ხორცს. ვფიქრობ ბასრად ვგრძნობ რბილად.
აბსურდი და სასჯელი ერთ ფლაკონში.

ისევ ანგელოზებს დავუბრუნდები...
ერთი ვიპოვე. ჩემია ეს, ძალიან ჩემი.



19 авг. 2009 г.

Me vs Me in Wonderland ( means real/fake life )

Странно и отвратительно жить просто так. То во сне я вижу девочку без рук и мне ужасно больно в сердце. Позже я вижу девушку без головы и воспринимаю это как данность, даже понимаю почему так.
Не пугают меня никакие пейзажи



единственный момент, которого опасаюсь - улететь слишком высоко. Неприятное ощущение парить в невесомости и нету здесь и там, нет никакой геометрии и гравитации.

Алиса в своей стране вела себя очень правильно. Ни сердце, ни разум, ни интуиция не могли помочь ей. Семя хаоса, нечто, что наверное и есть сутью души Локи и , что является той силой, которая любого верблюда проведет сквозь игольное ушко.
Как? А потому , что хозяин верблюда спит, и ему снится новая жена, а тут же спит верблюд и ему снится его хозяин, которому снится жена, а царь Соломон нашептывает верблюду новый анекдот про тщету.... Ну и что ? Ну и все верблюд делает то, что хочет сделать. А хозяин от новой жены услышит о китайце и бабочке, которым после опиума снилось такое...
Ах ну да. У меня сны обычные, домохозяйские, опиумом не балованные, однако получается вот что...

Я во сне являюсь







То, что я слышу во сне это смесь







То что вокруг.. Хмм вот один из примеров. Я лежала на кровати в комнате с тремя стенами. Впереди меня сидели тигры и говорили. Звуки смешивались из Стравинского и Nickelback в какофонию.

Похоже было на симбиоз






зы. лечиться мне надо? ( вопрос риторический и собственно это время, потраченное на память и запись посвящается величайшей психоделической сказке всех времен и народов ).













Заниматься психоанализом персонажей не имеет смысла. Наша "евклидопсихология" не действует там, где живет чистый и невинный хаос, где уважение оттекает только к существованию, а законы меняются оттого, что вчера у Шляпника был очередной приступ грусти, а в кустах опять прячется жук.
Почему? А просто так. Желание=мысль=реальность=игра.
ззы.Ученые ответят на вопрос почему у жирафа длинная шея, но почему она длинная именно у жирафа... ?

10 авг. 2009 г.

8 авг. 2009 г.

let the legend begin

Name of the game I used to play. Lizardmen, dragons, warriors... Maybe I want to reject this world.

არ მეშინია გველების მაგრამ ამ სიზმარში უზარმაზარი გველი დამსდევდა. ასეთი უნამუსო და გაგიჟებული კაა დამსდევდა.
ფროიდის ბებია ვატირე მე რისი არ მეშინია ეგ მამაკაცების . უფრო პატივს არ ვცემ ( მანამდე თვალწინ რამოდენიმეჯერ მედგა სურათი a-ka წმინდა გიორგი ოღონდ ფემინისტურვარიანტში: გოგო ფეხებით დადიოდა გველზე, გველეშაფი, რაღაც უზომო უნორმო და უნომრო . ).
და შედეგად ? ან ეს წყალდიდობები? ნუთუ მართლა იმდენ ემოციას განიცდის ჩემი ქვეცნობიერი ფენა ( არა და გარეთ ივნც მხედავს ან გრენდაიზერი ვგონივარ ან snowqueen ).
anyway интересно, что будет дальше ( если вообще что-то будет... ).
Горло болит , однако. И голова...

ლამაზია...

6 авг. 2009 г.

საუბრები ჭეშმარიტ ღმერთებთან ანუ მე და ჩემი სიზმრები

ხო... არა და მინდოდა სხვა რამეზე დამეწერა მაგრა :)
ჯერ ხომ ჩემი ერო კანკალი. ისევ დავფრინავდი ვალქაჯობდი ჩემი მცირე ჭკუით . სასიამოვნოა ფრენა სხეულის კორპუსით და მაღლა. ხეებს ხელებით ვიჭერდი რათა მთლად ცაში მაღლა არ გავსულიყავი. ღამდებოდა. შევაშინე რამოდენიმე ადამიანი და მერე სადღაც კლდეზე ავფრინდი. თან რაც ვიგრძენი რომ ძალით დავეშვი კლდეზე ანუ ჩემი ფრენის ვექტორი იყურებოდა მხოლოდ მაღლა ცაში მე კიდევ მინდოდა დამესვენა..
გრძელდება. ჩემს კლდეზე მოუვალ კლდეზე ამოვიდა ექსკურსია. სხვადასხვა ეროვნების ხალხი და ვიღაც ახალგაზრდა, ჩემზე ოდნავ უმცროსი ბიჭი такой зелёный зелёный халоси халоси :).
ვისაუბრეთ რაღაცაზე და ბოლო დროს ამ წელს დამეწყო ვიზუალური ფიქსაცია ჩემივე მკერდზე.
შემდეგ შეგრძნებები დამბურძგლ. ყოველშემთვევაში უცნაური ტიპაჟი იყო აბსოლუტურად ნოთ მაინ.


ეგ ერთი და მეორე :))
აჰჰჰ ნუ მამა სიზმარი რა :). ცა ვარსკვლავები. ეს ხდება ისეთ ადგილასსადაც შენობები არ არის არა და იდეაში ურბანისტული პეიზაჟია. მოედანი ალბათ. უზარმაზარი მთვარე. სხივებით. მთვარეზე ( აქ უნდა გამეცინოს :) ) იესოს გამოსახულება ( იდეაში აბსურდია ვიანიდან იესო მამაკაცია სრული მნიშვნელობით და ეზოთერიულით მითმეტეს მთვარე კი ქალია იყო არის და იქნება ). ხოზზა :) ( აქ ისევ უნდა გამეცინოს ოღონდ უშ§ოდ უკვე ) დაიწყო საუბარი აპოკალიპსი და მისი ჟამი და ნიუანსები. მე დავუწყე იესოს შეკითვების დასმა მართლა იქნება. მან კიო. მე : აბა ტკივილი და იმდენმა ბავშვმა უნდა განიცადოსო ტკივილი. მან არაფერი მიპასუხა . ეს ხდებოდა საღამოს. შემდეგ უცებ ოთახში ვხვდები და დღეა. ვხვდები რას უნდა შევხვდე. ეშმაკი რარაც ცვალებადი გამოსახულებით მაძლევს ფურცელს და იგულისხმება რომ 4 ადგილი არის დარჩენილი. იქვე მჯდომებმა ( მარტო არ ვიყავი ოთახში 30მდე ვიყავით ) აირჩიეს 2 ადგილი იმ ფურცელზე მე კიდევ შემოვთავაზე ეშმაკს kissmyass ის მაგვარი რაღაცა და კარგად შევაგინე :).



რატომ მეცინება ? :) ახირებული ვარ და ავადმყოფი და როგორ არ უნდა მეცინებოდეს ამაზე :))).


---
ეს ბЫჭი კი სამივე პერსონაჟის ნაზავია.
ჩემი ეროპარტნიორი, იესო და ეშმაკი შესაბამისად.

4 авг. 2009 г.

სევდა და სენი

სევდა იმის რომ ჩემი ზუსტი თანხვედრი ოღონდ მამაკაცის სახით იქნება ჩემნაირივე უნამუსო, ჩემნაირივე ეგოისტი, ჩემნაირი ხუმარა/ხმაურიანი/უაღრესად ზარმაცი და ეროტომანი. სენი კი არ არსებობს. ნიმფომანია სენი არ არის /
это на подобие : я не страдаю умственным расстройством - я им наслаждаюсь.
difficult insanity but interesting especcially in Georgia.
интересно когда придет то замечательное время... мужчин будут щипать за попы, женщины будут любить свою грудь не потому , что на нее смотрят мужчины и потом они те женщины легче "продаются" , а потому что это их грудь, это их часть и приятная такакя часть.

რაღაცნაირი უცნაური არდაბალანსებული ურთიერთობა აქვთ მამაკაცებსაც და ქალებსაც თავიანთ სხეულებთან. მამაკაცებს ჰგონიათ რომ იციან თუ რა სიამოვნებთ მაგრამ როგორც მივა საქმემდე და გამოყენებამდე ამ სხეულის პატარა ბავშვებს ემსგავსებიან განსაკუთრებით მაშინ თუ არ არიან ვალდბულნი მოიფიქრონ რამე(!). ქალებს კი უსაშინელესი სიზარმაცე ახასიათებთ. მე მგონი საშიშია იცხოვრო მტელი შეგნებული ცხოვრება უცნობ ობიექტთან, გეძინოს, იბანავო, საჭმელი მიირთვა ამ უცნობ ობიექტთან. ეს ობიექთი სხეულია ტანი .... ეჰჰჰ

body exploration courses უნდა გაიხსნას. ისე მგონია არც ცეკვა ვიცით არც მოძრაობა არც დასვენება არც სიყვარული.
ტლუ ები, იდიო ტები, სულელ ები ვართ.

---------
პააატარა კომენტარი სურათს
არ მიყვარს ეს სურათი ერთი რაღაცის გამო: ქალის nine inch nails აუ საშჳნელებაა. საერთოდ არ მიყვარს ეს კლანჭებიკასრებიქვისრები ნუ რაც არის საშინელი მოვლენაა. აგრესიის გამოხატვაა ერთგვარი. თან რამე რომ იყოს გაიკაწრება ისეთი ადგილები უფუფ დედუციდედუცის ძახილით ირბენს ან ერთი ან მეორე.
დანარჩენი კი... უიამმესი სურათია... უმაგრესი და ძალიან ძალიან ( ეს სიტყვა ამეკიდა ) საქველმოქმედო და ბარაქიანია :P

30 июл. 2009 г.

კოვზი

ისეთი პატარა "სვეცკი" ვერცხლის კოვზი აი ამას მოუხდებოდა.



ფრიად საინტერესოა ის ფაქტი რომ მამაკაცს არც არჩევნებზე უშვებდნენ და არც საეკლესიო მოღვაწეობაშიც თუ კი ის იყო კასტრატი. ჰმმმ ეტკინოს ვიგინდარას... კოვზს მივაჯახებდი მაქსიმალურად მწარედ და ბევრჯერ. უთვალავჯერ.
ადრე ქალს ჯერ თითს უკვეთავდნენ მამაკაცის საზარდულს თუ აზიანებდა ნაწილობრივ და თუ კი მთლიანად ზიანდებოდა შემდეგი ანთებითი პროცესის შედეგად მაშჳნ ორივე მკერდს უკვეთავდნენ ან ძუძუების თავებს აჭრიდნენ.

უსამართლოა ? ეხლა იგივეა უბრალოდ უნამუსობის ნიჩაბი გულს უფრო მიკვეთავს ვიდრე მკერდს მიფუჭებს. პატივისცემის პროცენტი ისე შემიმცირდა რომ ჩემივე ტავს უკვე არ ვცემ სათანადო პატივს. გადამდებია მე მგონი.

вроде бы кровь с молоком, а чувствую себя как кость. кости останки. не больно и удобно, если только сохраняются сожаления. много сожалений по поводу содеянного и несодеянного.

some girly stuff... mans voice best cure ;)




აჰჰ გამახსენდა.. :))))))) ორი დღეა ვმშობიარობდი ამ იდეას კი არა და was rearranging memories in my mind ძლივს . Guano Apes
my feminine pain in everybodies asses exept my own :))))))

ვსიო. ამ ხასიათზე უნდა დავდგე !!!! :)))))))))))))))))

29 июл. 2009 г.

საინტერესო

ტემპებით და ტენიანობით მივდივარ. სამსახური მნიშვნელოვნად მოდის ჩემსკენ. ან მე მივდივარ.
მაგრამ მინდა მაინც სიზმრებზე ვწერო. მივხვდი თუ რატომ ვწერ აქ და არა ქაღალდზე. ანუ საერთოდ ეს ზებლოგერები რომლებიც საუბრობენ გარესამყაროზე პოლიტიკაზე და აშ are totally not mine და ის ჩემი შინაგანი რასაც მე ვხედავ და ვგრძნობ ნეტის მულტიმედიური დახმარებით უფრო შემახსენებს ჩემივე გრძნობებს, აზრებს და განვითარებასაც დამანახებს. რეგრესი ან პროგრესი.
სულ ერთია. და :)
დღეს ანუ უკვე გუშინ ვიყავი ვამპირი :). მაღლა ვხტებოდი, სწრაფად დავრბოდი და რაც მთავარია ვგრძნობდი შეცვლილ ყბას და ეშვებს.
მინდა რამე სურათი ვიპოვო რომ დავიმახსოვრო ეს გრძნობაც.




seductive and mystical
ორივე სურათი ..............

მუსიკაც ჰმმ ისეთია რა. წარმოვიდგენ ვუდუ გეტტოს და შამანურ კოცონს. მმმ რბოლა და ტამტამები მაგრამ აქ თრიქის აქვს მხოლოდ ბოლი და დინჯი ხმა... მომწონს... მმმომწონს.