მოკლედ და გასაგებად რომ ვთქვათ - ვარ ტრაკში და ამას ვაღიარებ. ზებრა დამთავრდა და ეს უკვე მერომელიმე ტრაკია რომლიდანაც გამოვდივარ და ვააა რამხელაა ეს ზებრიროისი.
ვარ ჩატეხილი ხელი. ვარსებობს, მტკივა, მხედავენ მაგრამ შემოქმედება და აზრი დაკარგული. არ ვხორცდები უძლური...
არ ვიცი რა საოცრება უნდა მოხდეს მაგრამ უნდა მოხდეს. სხვანაირად არ გამოვა. მე ველოდები საოცრებას.
ველოდები და კიდევ ველოდები და კიდევ ველოდები...
პს. არ ვიცი რატომ მაინც ჭრიჭინა. ვინმეს უნდა ვკითხო. მეც ამოვიცნობ ჩემს სიმბოლოებს მაგრამ დავიღალე. ძალიან ბევრს ვფიქრობ, ძალიან ბევრს ვკარგავ , ბევრი დავკარგე, ახალი რაც არის თავისუფალია აპრიორი ჩემტან კავშირში არის მაგრამ ვერ ვაკადრებ ჩემს ხოჭოებს ამ ახალს.
ჭრიჭინა... Dragonfly
Комментариев нет:
Отправить комментарий